Podróże nie są przeciwwskazane w cukrzycy. Chorzy na cukrzycę, szczególnie typu 1 oraz typu 2, leczeni insuliną powinni przygotować się do podróży, uwzględniając m.in. czas jej trwania, środek transportu, zmianę strefy czasowej (w tym przypadku należy uwzględnić kierunek podróży — na wschód lub na zachód) i klimat kraju docelowego. Szczególną trudność może chorym sprawić szybka zmiana strefy czasowej (podróż samolotem).
1. Chorzy na cukrzycę, szczególnie typu 1, leczeni insuliną powinni w okresie przestawienia organizmu na nową strefę czasową (przyjmuje się, że okres ten trwa tyle dni, ile godzin wynosi różnica czasu) zachować szczególną ostrożność. W tym okresie konieczna jest częsta kontrola glikemii.
2. Chorzy leczeni insuliną podawaną w modelu baza–bolus przy podróżach samolotem na zachód (wydłużenie dnia) powinni podać dotychczas stosowaną dawkę insuliny długodziałającej wieczorem nowego czasu. Ewentualne hiperglikemie wynikające np. ze spożywania posiłków na pokładzie samolotu mogą być korygowane dodatkowymi dawkami insuliny krótkodziałającej/analogu szybkodziałającego. Przy podróży na wschód (skrócenie dnia) może być konieczne zmniejszenie dawki insuliny długodziałającej podawanej wieczorem.
3. Chorzy leczeni za pomocą osobistej pompy insulinowej nie muszą korygować zegara pompy ani modyfikować dawek insuliny, jeśli zmiana czasu nie przekracza 2 godzin. Jeśli natomiast zmiana czasu jest większa, a planowany pobyt w innej strefie czasowej długi, zaleca się stopniowe przesuwanie ram czasowych wlewu podstawowego o 2 godziny dziennie.
Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę, 2017
za pozwoleniem www.viamedica.pl
data-matched-content-rows-num="3" data-matched-content-columns-num="3"
