Cukrzyca typu MODY - (Maturity Onset Diabetes of the Young) – rzadka odmiana cukrzycy o podłożu autoimmunologicznym (genetycznym). Objawy pojawiają się u osób w wieku 15 - 35 lat. Jest to cukrzyca dziedziczona monogenowo która polega na mutacji pojedynczego genu. Gen znajduje się w chromosomach. Powstaje wówczas nowy układ genetyczny. Istnieje także możliwość dziedziczenia zmutowanego genu od wcześniejszych pokoleń (rodzice, dziadkowie). Odbywa się w komórkach β (beta) trzustki, powodując problemy w wydzielaniu insuliny. Statystycznie, wystepuje równie często u kobiet jak u mężczyzn. Prawdopodobieństwo odziedziczenia i rozwój cukrzycy MODY przez dziecko wynosi 50%. Wystarczy że u jednego z rodziców, bez względu na płeć, występuje ta mutacja.
Cukrzyca MODY różni się od dwóch podstawowych typów cukrzycy wśród dzieci i młodzierzy. Pełnoobjawowy przebieg kliniczny upodabnia się do cukrzycy typu 2 która, nie ma podłoża genetycznego (jedynie pewne uwarunkowania). Dlatego osoby u których zdiagnozowano cukrzycę MODY bardzo często mogą być leczeni lekami doustnymi. To główna różnica od cukrzycy typu 1 (także podłoże genetyczne) gdzie leczenie musi odbywać się wyłącznie za pomocą insulinoterapii. Można przyjąć że, ma cechy cukrzycy typu 1 i cukrzycy typu 2. Szacuje się na 1 – 5% wszystkich przypadków cukrzycy na świecie.
Główne odmiany cukrzycy u dzieci i młodzieży to:
- cukrzyca typu 1 na tle autoimmunologicznym
- cukrzyca typu 2 na tle niezdrowego stylu życia i ewentualnych uwarunkowań genetycznych
Cukrzycę typu MODY można podejrzewać gdy:
- uaktywni się w młodym wieku 15 - 30 rok życia
- występuje w rodzinie dziedziczenie autosomalne dominujące (przekazywanie choroby z pokolenia na pokolenie i występowanie u obu płci z podobną częstotliwością)
- przebiega łagodniej w porównaniu z cukrzycą typu 1
- brak otyłości
- stwierdza się hipoinsulinemię (niski poziom insuliny we krwi)
- nie występuje insulinooporność.
Ze względu na rodzaj mutacji wyróżnia się obecnie 11 typów choroby (MODY 1 - 11). Odkrywane stopniowo od 1996 r. Najczęściej wystepującym w MODY jest typ 3 który, cechuje się dobrą wrażliwością na leczenie preparatami pochodnymi sulfonylomocznika. Dlatego w terapii początkowo wprowadza się odpowiednią dietę, później pochodne sulfonylomocznika doustnie. Jeśli to nie zadziała, wówczas wprowadza się insulinoterapię.
data-matched-content-rows-num="3" data-matched-content-columns-num="3"
