Ostrokrzew paragwajski (Ilex paraguariensis A.St.-Hil.) – yerba mate (hiszp). Gatunek wiecznie zielonego drzewa z rodziny ostrokrzewowatych. Dochodzi do 15 m wysokości. Występuje w stanie dzikim w Brazylii, Argentynie, Paragwaju i Urugwaju. Kora gładka i biała. Liście zielone o kształcie podłużnym. W skład wchodzi od 0.9 – 1.8 % kofeina oraz witamina A, witamina B1, witamina B2, witamina C. Dodatkowo w składzie znajdują się: sole mineralne, izotynol, kwas nikotynowy, cholina, kwas chlorogenowy i flawonoidy. Stosowana od czasów prekolumbijskich przez Indian Guarani do redukcji stresu, głodu i zmęczenia. Posiada właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne.
Korzyści
Dla diabetyka najważniejszym wydaje się w/w kwas chlorogenowy. To bardzo silnym naturalny przeciwutleniacz z grupy polifenoli. Surowe ziarno ma 60000 mg/kg w przeciwieństwie do np. naparu z kawy gdzie jest tylko 500 mg/dm3. Działa przeciw procesowi glikacji białek, zapobiegając ich niszczeniu, poprzez aktywację związku PON-1, który mocno zapobiega rozwojowi miażdżycy. Posiada silniejsze działanie niż tzw efekt aminoguanidyny. Spowalnia wydzielanie glukozy po-posiłkowej do krwi i uwrażliwia komórki na insulinę.
Popularność ilex paraguariensis (yerba mate) oraz udokumentowane przykłady obniżenia HbA1c u osób chorych na cukrzycę pijących systematycznie napar, zmusiło naukowców do przeprowadzenia dokładniejszych badań. Pierwsze jak zawsze były prowadzone na zwierzętach. Zaobserwowano że, u otyłych myszy karmionych dietą wysokotłuszczową polepszała się tolerancja glukozy w trakcie podawania naparu z yerby. Badania odkryły także, działanie przeciw otyłości związanej z glukozą. Testy wykazały że picie yerba mate było pomocnym narzędziem w kontrolowaniu cukrzycy.
UWAGA: Zastosowanie ziół w leczeniu i kontrolowaniu cukrzycy ma wielowiekową tradycję i doświadczenie. Należy jednak pamiętać, że jest to działanie tylko wspomagające. W żadnym wypadku nie może zastąpić insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych zapisanych przez lekarza diabetologa.
W 2011 r. zakończono badania (opublikowane w The Journal of American College of Nutrition) na ludziach z cukrzycą typ 2 o nazwie „Mate Tea”. Zakwalifikowano do badania 29 diabetyków. Celem było obserwacja wpływu regularnie spożywanej yerba mate na ich poziom glikemii. Pacjenci spożywali napar 3 razy dziennie. Badanie wykazało, pozytywny wpływ yerby na glikemię na na czczo, a poziom HbA1c obniżył się o 0,85% po 20 - 40 dniach kuracji. Potwierdziło to wcześniejsze spostrzeżenia o poprawie profilów glikemicznych w cukrzycy typu 2. Dodatkowo zauważono polepszenie się profilu lipidowego co ma wpływ na naczynia krwionośne.
Inne badanie sprawdzające wpływ regularnie spożywanej yerby na cholesterol przeprowadzono na 102 (zdrowych i chorych). Przez 40 dni podawano im 3 x dziennie napar. U osób zdrowych poziom tzw złego cholesterolu obniżył się o 9%. Zaś u badanych chorych zauważono redukcję złego cholesterolu odpowiednio: 8,1% po 20 dniach, 8,6% po 40 dniach.
data-matched-content-rows-num="3" data-matched-content-columns-num="3"
