Cukrzyca typu 2 to najczęściej występującą na świecie postać cukrzycy. Wyróżnia się dwie przyczyny cukrzycy typu 2:
- zaburzenie wydzielania i/lub działania insuliny (uwarunkowane genetycznie)
- otyłość i brak ruchu, będąca przyczyną insulinooporności.
Występowanie cukrzycy typu 2 na świecie wzrasta. Wzrost ten jest ściśle związany z stylem życia, czyli brakiem aktywności fizycznej i złym odżywianiem.
Objawy cukrzycy typu 2 rozwijają się stopniowo, bezboleśnie i przez wiele lat. Z tego powodu, rozpoznanie choroby następuje przy okazji innych dolegliwości (choroby nerek, problem ze wzrokiem, ból nóg, trudno gojące rany na stopach, nadwaga).
Do głównych objawów należy:
- wysoki poziom cukru (hiperglikemia)
- nadmierne pragnienie
- oddawanie dużej ilości moczu
- osłabienie
- infekcje układu moczowo - płciowego
- zapach acetonu w ustach (zakwaszenie organizmu)
- senność
- problemy ze wzrokiem i nerkami
- nadwaga
- trudno gojące rany na stopach (stopa cukrzycowa)
Leczenie:
Zwykle lekarz zaleca lek przeciwcukrzycowy w tabletkach i modyfikację diety (ruch i dieta). Gdy poziom cukru przekracza 300 mg/dl (16,7 mmol/l) konieczne jest podawanie insuliny w zastrzykach. Z czasem, po unormowaniu glikemii, można ją odstawić.
Leczenie cukrzycy typu 2 polega na zmianie stylu życia. Należy zredukować wagę. Można to osiągnąć poprzez spersonalizowane porady dietetyczne. Codziennie żywienie powinno zawierać zdrową żywność, pokarmy bogate w błonnik (warzywa, owoce, pełne ziarna i rośliny strączkowe), produkty o niskiej zawartości tłuszczu i świeżą morską rybę.
Zwiększenie aktywności fizycznej (dążenie do co najmniej 150 min / tydzień umiarkowanej aktywności).
Groźne są powikłania cukrzycowe. Choroba ta jest główną przyczyną ślepoty, schyłkowej niewydolności nerek, amputacji oraz powikłań sercowo - naczyniowych. Dlatego niezmiernie ważne jest szybkie zdiagnozowanie cukrzycy. Warto więc regularnie wykonywać badania pomiaru poziomu cukru we krwi przy pomocy glukometra.
Cukrzyca typu 2 wciąż uważana jest za chorobę osób dorosłych. Jednak, złe nawyki żywieniowe, brak kontroli rodzicielskiej, dostęp do śmieciowej żywności sprawił przesunięcie granicy wiekowej rozpoznawania cukrzycy do wieku dziecięcego.
glukoza.pl
data-matched-content-rows-num="3" data-matched-content-columns-num="3"