Insulina jest pompowana przez zestaw infuzyjny: specjalną cienką rurkę połączoną z igłą wbitą pod skórę. Wkłucie pozostaje w jednym miejscu przez ok. 3-5 dni (info. producentów), po czym jego miejsce należy zmienić.
Podawanie - insulina jest podawana przez pompę insulinową na dwa różne sposoby. Dawkę bazową (tzw baza) pompa insulinowa podaje bez względu na to czy spożywa się jakieś posiłki, czy też nie. Natomiast bolusy - jednorazowe duże dawki, wstrzykiwane są przed posiłkiem. Dawka bazowa nie powinna przekraczać 30% całości insuliny podanej na dobę. Pacjent może zaprogramować dozowanie insuliny z dużą dokładnością. Żadna igła czy nawet najnowocześniejszy pen nie daje takiej możliwości.
Przy stosowaniu pompy insulinowej całkowite zapotrzebowanie na insulinę zmniejsza się o 15-20%. Mniej jest także ukłuć (zamiast kilku dziennie - jedno raz na kilka dni). Ponadto pompa insulinowa ma wbudowany alarm, który włącza się w przypadku wystąpienia usterek. Tu jednak należy być bardzo ostrożnym ponieważ, alarmy nie działają jak byśmy oczekiwali. Każda sytuacja alarmowa ma przypisany do niej sygnał. Można więc zorientować się, czy np. wyczerpały się baterie czy może zabrakło insuliny.
 Pamiętaj - urządzenie nie jest w stanie całkowicie zastąpić zdrowej trzustki. Działa tak dobrze jak diabetyk potrafi kontrolować pompę oraz swoją chorobę. Używanie wcale nie zwalnia z konieczności kontrolowania poziomu cukru we krwi. Czasem nawet konieczne są częstsze pomiary. Osobista pompa insulinowa to w Polsce nadal duży wydatek. Jednak dzięki WOŚP, która jako pierwsza wprowadziła program darmowych pomp dla dzieci, oraz intensywnym wysiłkom organizacji pozarządowych od 2010 minister zdrowia (Kopacz) refunduje pompy. Refundacja obejmuje tylko osoby, które zachorowały przed 16 rokiem życia (raz na 4 lata do 26 lat). Prace nad powiększeniem grupy objętej refundacją po 26 roku życia w tej chwili zostały wstrzymane przez byłego już ministra zdrowia (Radziwiłł).

data-matched-content-rows-num="3" data-matched-content-columns-num="3"