Morwa biała (Morus alba L.) - wywodzi się z rejonu Chin, Japonii oraz Indii. Wraz z gąsienicami jedwabnika dotarła do Europy jeszcze w czasach średniowiecznych. Teraz uprawiana również w innych krajach Azji oraz Ameryce. W Polsce głównie natrafimy na morwę białą, zaś w Azji częściej morwę czerwoną (Morus rubra) i czarną (Morus nigra). Owoc morwy białej podobny jest do maliny. Barwa biała, różowa, czerwona i czarna. W Polsce mylona często z morwą czarną ze względu na jej fioletowo – czarny kolor. Zbiór odbywa się pod koniec lipca.

Wartość odżywcza (100 g owocu): to 43 kcal, ok 1,7 g błonnik, 36,4 mg witamina C, 1,85 mg żelazo. Zalety lecznicze odkryto dopiero w XX wieku. Laureat Nagrody Nobla Leland H. Hartwell w swoich badaniach wykazał zalety morwy białej w wspomaganiu leczenia wielu chorób w tym cukrzycy. Ekstrakt z liści morwy białej wpływa na gospodarkę węglowodanową.

 Pierwsze doświadczenia prowadzone były na szczurach z cukrzycą typ 2. Pokazały że po 5 tygodniach zastosowania ekstraktu z morwy poziom glukozy uległ obniżeniu. W badaniu na zdrowych osobach, którym zaaplikowano doustnie sproszkowane liście morwy (0,8 g i 1,2 g), zaobserwowano konkretne obniżenie stężenia glukozy we krwi. Jednocześnie zauważono hamowanie wydzielania insuliny po posiłku.

 W 2007 roku opublikowano w magazynie „Diabestes Care” badanie gdzie uczestnikom podawano losowo 1 g wyciągu z morwy białej lub placebo wraz 75 g rozpuszczonej w wodzie sacharozy. Pomiar poziomu glukozy badano po dwóch godzinach. Zaś u chorych na cukrzycę typu 2 dodatkowo w trzeciej i czwartej godzinie. Wyniki wykazały że, po podaniu wyciągu z morwy białej istotnie statystycznie wpływa na obniżenie stężenia glukozy we krwi w porównaniu z grupą placebo. Odpowiedzialny za ten stan jest alkaloid, który jest silnym inhibitorem enzymów odpowiedzialnych za rozkład skrobi.

 Kim i wsp. w 2012 r opublikowali badanie w którym brało udział 94 pacjentów z tzw nietolerancją glukozy lub łagodną postacią cukrzycy typu 2. Losowo wybranej grupie kontrolnej podano placebo zaś grupie badanej - mieszaninę wodnego ekstraktu: morwy białej, wodnego ekstraktu z liści banana i korzenia żeńszenia w proporcjach1:1:1. Tutaj  (grupa badana) wykazano istotne obniżenie stężenia markerów stanu zapalnego oraz utlenionych LDL. Nie stwierdzono natomiast poprawy w poziomie glukozy na czczo, ilości podawanej insuliny oraz wskaźnika insulinooporności tzw HOMA-IR.

 W marcu 2016 roku ukazała się analiza 13 badań, która wykazała że, ekstrakt z morwy białej wpływa korzystnie na obniżanie poposiłkowego stężenia glukozy w krwi (w 30, 60 i 90 minucie). Zaś oceniając parametry takie jak: stężenie glukozy na czczo, wartość hemoglobiny glikowanej, wartość wskaźnika HOMA-IR oraz stężenie lipidów (cholesterol całkowity, LDL, HDL, triglicerydy) nie odnotowano zmian.

 Po zapoznaniu się z powyższymi badaniami stwierdzić można że, ekstrakt z morwy białej może być wykorzystany jako element wspomagający kontrolę glikemii i gospodarkę węglowodanową u chorych na cukrzycę typu 2.

UWAGA: Zastosowanie ziół w leczeniu i kontrolowaniu cukrzycy ma wielowiekową tradycję i doświadczenie. Należy jednak pamiętać, że jest to działanie tylko wspomagające. W żadnym wypadku nie może zastąpić insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych zapisanych przez lekarza diabetologa.