kontakt
- Odsłony: 3839
Współpraca, opinie, pomysły - wszystkie pytania proszę kierować na Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Odpowiadam w ciagu kilku godzin pn - pt
administartor i właściciel serwisu glukoza.pl
Bąk Mirosław
Diabulimia - niezdrowe odchudzanie
- Odsłony: 3605
Diabulimia to zaburzenie metaboliczne o podłożu psychologicznym. Pacjenci (głównie młodzi) z cukrzycą typu 1 w sposób świadomy, ograniczają ilość insuliny do organizmu w celu utraty masy ciała. Jest to pomysł na niezdrowe odchudzanie.
Jak to działa? Zmniejszone dawki insuliny doprowadzają do wzrostu stężenia glukozy we krwi (hiperglikemia). W przypadku cukrzycy typu 1 nadmiar glukozy nie jest transportowany do komórek z powodu braku insuliny endogennej (własnej) i egzogennej. Komórki organizmu z powodu braku energii wchodzą w stan stałego „głodu”, pomimo że osoba chora spożywa posiłki. Następuje spadek wagi ciała z jednoczesnym zakwaszeniem organizmu. Tworzy się kwasica ketonowa. Niestety, nie podając sobie insuliny, kwasica ketonowa, doprowadza do znacznej utraty masy ciała oraz wymiotów. Nieleczona kwasica ketonowa może doprowadzić do śpiączki, a nawet śmierci. Po przekroczeniu tzw progu nerkowego (ok 160 mg/dl) glukoza wydalana jest z moczem co powoduje utratę kalorii (ok 4 kcal na 1 g glukozy). Stan ten to glikozuria. Wielu, szczególnie młodych diabetyków wykorzystuje tę zasadę jako metodę na szybkie odchudzanie. Każda osoba która zachorowała na cukrzycę typu 1 przeszła szybką utratę masy ciała tuż przed diagnozą choroby. W ciągu kilku tygodni spadek masy ciała może dojść do 25 %. Jest to jeden z objawów choroby.
Osoby z nieleczoną diabulimią nie zdają sobie sprawy z ryzyka jakie niesie za sobą brak podawania odpowiedniej dawki insuliny bazowej i po posiłkowej. Zgodnie z zasadą „cel – uświęca środki” czyli odchudzanie za wszelką cenę. Nie myślą że, oprócz kwasicy ketonowej, brak insuliny uwalnia zwiększoną ilość wolnych kwasów tłuszczowych do osocza krwi (ketoza). Białka ulegają zwiększonemu katabolizmowi. Wszystko to doprowadza nie tylko do utraty masy ciała, ale także do pogłębiania się bardzo złego stanu psychiczno – emocjonalnego. Diabulimia to samonapędzające się błędne koło.
Badania i statystyki wykazują większą częstotliwość występowania diabulimii u dziewcząt a cukrzycą typu 1. Zgodnie z wytycznymi, leczeniem diabulimii powinien zająć się zespół specjalistów złożony z: diabetologa, endokrynologa, dietetyka, psychologa, psychiatry. Ważnym elementem jest współpraca z fizjoterapeutą i pielęgniarką. Diabulimia to poważna i złożona choroba. Diabetycy muszą być uświadomieni następstw i powikłań, do których doprowadza zaniechanie insulinoterapii.
data-matched-content-rows-num="3" data-matched-content-columns-num="3"
Czekolada a cukrzyca
- Odsłony: 6179
W czerwcu 2018 roku podczas co rocznego zjazdu Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego na Florydzie (Orlando) zaprezentowano najnowsze badania naukowe o wpływie czekolady na kontrolę i prowadzenie cukrzycy. Przedstawiono w nich że, osoby chore na cukrzycę, mogą bez negatywnych następstw dla swojego zdrowia spożywać czekoladę. Informacja ta dotyczy dorosłych jak i dzieci. Stwierdzono brak medycznych przeciwwskazań, by diabetyk zjadał codziennie małą porcję prawdziwej czekolady która zawiera co najmniej 77% kakao. Zawierająca dużą ilość kakao ciemna czekolada, to bogate źródło magnezu. Nie od dziś wiadomo że, pozytywnie wpływa na dobre samopoczucie, lepszą koncentrację oraz dodaje energii. W jej składzie znajdują się również flawonoidy hamujące procesy utleniania tzw „złego” cholesterolu. Ma to duże znaczenie w ochronie układu krwionośnego i serca.
Ciekawostką jest że, w Górnośląskim Centrum Zdrowia Dziecka w Katowicach wprowadzono „dietę z czekoladą” dla pacjentów oddziału diabetologicznego. Dzieciaki otrzymują do 4 tabliczek ciemnej czekolady (co najmniej 77% kakao) na obiad lub podwieczorek. Dzięki temu młodzi pacjenci wraz z rodzicami oswajają się z faktem że, czekolada w odpowiednio dobranych proporcjach to także element zdrowego żywienia.
data-matched-content-rows-num="3" data-matched-content-columns-num="3"
Pieczarki białe w profilaktyce cukrzycy
- Odsłony: 6752
Pieczarki białe jako grzyby hodowlane są bardzo często wykorzystywane w kuchni. Stanowią duże źródło składników odżywczych jak białko, błonnik pokarmowy, tłuszcze przyswajalne. Ponadto znajdziemy potas, selen, miedzi i jod. Bogate są również witaminę A, E, B.
Wyniki badań przeprowadzonych przez naukowców z Penn State's College of Agricultural Sciences wskazują na ochronny wpływ pieczarek w profilaktyce rozwoju cukrzycy typu 2. Znajdujące się w nich substancje dostarczają pożywki florze bakteryjnej jelita która odpowiada za gospodarkę węglowodanową (rozkłada cukry). Są to krótko-łańcuchowe kwasy tłuszczowe. Pieczarki w tym przypadku działają jak tzw prebiotyk czyli żywe, korzystne bakterie, które są wprowadzane do układu trawiennego.
Badania zostały przeprowadzone na myszach i opublikowane w ostatnim wydaniu Journal of Functional Foods. Jedna grupa myszy miała florę bakteryjną a druga była wyjałowiona z bakterii. Po podaniu pieczarek stwierdzono odbudowę mikroflory u mysz. Wytworzyły się w/w krótko-łańcuchowe kwasy tłuszczowe. Następnym krokiem będą badania na ludziach.
Spożywanie białych pieczarek (ok 85 gram dziennie) może wpływać pozytywnie na mikroflorę w jelitach co poprawi gospodarkę glukozy w wątrobie.
Źródło https://news.psu.edu/
data-matched-content-rows-num="3" data-matched-content-columns-num="3"
Cukrzyca typu 1 - leczenie
- Odsłony: 3242
Do głównych form leczenia cukrzycy typu 1 należy:
1. Insulinoterapia.
Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, osoby chore na cukrzycę typu 1 bezwzględnie powinne podczas leczenia przyjmować insulinę. Do okresu leczenia insulinoterapią dodać należy również czas remisji choroby (dotyczy głównie cukrzycy typu 1 i LADA). Zaleca się stosowanie wielokrotnych podskórnych dawek insuliny przy użyciu pena lub ciągłego podawania insuliny za pomocą osobistej pompy insulinowej:
- do każdego posiłku
- do ewentualnych korekt glikemii 2 godziny po posiłku
- do ewentualnych korekt glikemii podczas choroby
- do ewentualnych korekt glikemii podczas wysiłku fizycznego
- znajomość fizjologicznej ilość insuliny jaką nie powinno się przekraczać
Długotrwałe stosowanie ponad fizjologicznych ilości insuliny może prowadzić do niekorzystnych zmian (powikłań), a także nadmiernego przyrostu masy ciała.
Szczególną uwagę należy zwrócić na umiejętność korekty dawek insuliny w odpowiedzi na:
- zmiany w posiłkach (np. znajomość indeksu glikemicznego, przeliczania ww i wbt)
- zmiany stylu życia (np. reakcja na zmiany w pracy)
- zmiany w aktywności fizycznej
- na wczesne objawy (indywidualne) hipoglikemii.
Należy zapamiętać - warunkiem skutecznego leczenia jest prowadzenie samokontroli glikemii z użyciem glukometru i odnotowywanie tego w dzienniczku. Wykorzystać można również programy komputerowe, systemy CGM. Ułatwiają one optymalizację wyrównania cukrzycy szczególnie u pacjentów z częstymi epizodami hipoglikemii, hipoglikemią nocną, hipoglikemią ciężką czy dużymi dobowymi wahaniami glikemii.
3. Dieta.
Każda osoba chora na cukrzycę powinna zaznajomić się z zdrową dietą opartą na produktach o niskim indeksie glikemicznym. Umiejętne dobieranie produktów podawane w pięciu posiłkach dziennie, obniża znacząco powstawanie powikłań cukrzycowych. Wiedzę na temat odpowiedniej diety każdy diabetyk powinien uzyskać po konsultacji z dietetykiem.
4. Aktywność fizyczna (sportowa).
Cukrzyca typu 1 nie jest przeciwwskazaniem do uprawiania sportu przez diabetyków. Jednak aby sport (aktywność fizyczna) był bezpieczny dla osoby chorej musi znać swój organizm i jego reakcję na wysiłek fizyczny. Rodzaj wykonywanej aktywności sportowej detrminuje do wprowadzania odpowiedniego przygotowania np:
- wysokokaloryczne śniadanie przed startem
- rozpoczynanie wysiłku przy indywidualnie dobranym wysokim poziomie glukozy we krwi
- częstotliwość podawanie węglowodanów prostych w odpowiedzi na zapotrzebowanie
Wysiłek fizyczny należy zaczynać po konsultacji z lekarzem diabetologiem przy współpracy z przeszkolonym fizjoterapeutą lub trenerem personalnym.
data-matched-content-rows-num="3" data-matched-content-columns-num="3"